842. Na ten nowy rok

Przyszedł czas i wskazówki zegarów minęły północ a tym samym kartka w kalendarzu zmieniła nam stary rok w nowy. A co się z tym również zmieniło? Niewiele, może jedynie fakt, że jestem kilka minut starsza.

Jednak gdyby się tak głębiej przyjrzeć temu, co w tym roku za nami powiem szczerze, że przyniósł on zarówno wiele  złego jak i dobrego. Były wzloty i upadki, chwile całkowitego  zmęczenia, łez, bezradności a chwilę po tym szczęście, niedowierzanie i duma.  Stagnacja nie jest dobra dla człowieka dlatego bez względu na to, co da nam ten nowy wierzę, że zarówno radości i smutków będzie na tyle ile być powinno.   Działałam twórczo i to była moja odskocznia, czasami na smuteczki i zmartwienia a czasami sposób na stres i irytację. Spełniło się jedno z moich marzeń dołączyłam do fantastycznych dziewczyn w DT CraftStyle i mam nadzieję, że niedługo poznam niektóre osobiście. Końcówka roku nie była różowa i wciąż nie napawa mnie optymistycznie. Czekam, może jak zwykle okaże się po co się coś wydarzyło. Bo wiadomo coś dzieje się po to aby zaistnieć mogło coś innego. I tego się trzymać będę.  Nic nie dzieje się przez przypadek.

Weszłam w ten nowy rok przepełniona dobrymi myślami w doborowym towarzystwie, ze wsparciem i miłością u boku w postaci mego męża. Razem musimy stanąć na wysokości zadań tej pustej księgi kolejnego roku naszego życia i będziemy ją strona po stronie zapisywać. Czy sprostamy? To się okaże! Plany są, założenia też a co w międzyczasie się wydarzy z je zweryfikuje to już wielka niewiadoma.

Dziękuję Wam, że jesteście, że zaglądacie, że komentujecie, miło gdy komuś się podoba to co robię, a jeszcze jak zostawia po sobie u mnie ślad to dodatkowa satysfakcja i mobilizacja do dalszego działania. 

Życzę Wam aby ten nowy rok pozwolił Wam odkryć w Was te pokłady energii, 

które gdzieś tam  przysnęły i czekają na obudzenie, 

aby miłość nie opuszczała Waszych domów, 

a jeśli jej w nim jeszcze nie ma weszła i się rozsiadła. 

Aby w pośpiechu uciekającego czasu wiedzieć, że nie jesteście sami

położyć dłoń na czyjejś dłoni i w ciężkich momentach móc się po prostu wypłakać.

A potem wstać i góry przenosić. 

SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU 2015!!!

Moje plany i marzenia pofrunęły wprost do Nieba

A tak wyglądał nasz Sylwester. Pierwszy raz po 4 latach od kiedy w  naszym życiu pojawiła się nasza księżniczka rodzice mięli wychodne. 

Zdjęcie z lampionem zgłaszam na świetlne wyzwanie w Art-Piaskownicy.